Την Τετάρτη πήγα για άλλο έναν περίπατο με τον Αλέκο Καστρίσσιο, αυτή τη φορά στην Παλαιόπολη και τα Κοκκινοχώραφα. Αν και χρειάστηκε να αναζητήσουμε καταφύγιο από μια δυνατή μπόρα, είδαμε μερικά εντυπωσιακά αξιοθέατα. Ο Αλέκος είναι αναξάντλητος: φαινομενικά αδιαπέραστα χορταριασμένα μονοπάτια δεν τον σταματούν ενώ οι απότομοι γκρεμοί είναι παιχνιδάκι. Είναι απίστευτο πόση ενέργεια έχει αυτός ο άνθρωπος. Εντυπωσιάστηκα ακόμη περισσότερο από τις γνώσεις του στην αρχαιολογία. Μου είπε για το Καστρί, τη Μινωική αποικία κοντά στην Παλαιόπολη. Έχω επισκεφτεί πολλές φορές το ύψωμα όπου βρίσκονται οι μινωικοί τάφοι που αποτελούν μέρος του πακέτου Περιηγητικών διακοπών Κυκλική του Βορρά, όπως και ο θρόνος της Αφροδίτης. Ωστόσο, ο Αλέκος ήθελε να μου δείξει ακόμα ομορφότερους τάφους. Με αυτό το σκοπό μπήκαμε σε έναν πολύ συνηθισμένο ελαιώνα. Κρυμμένες πίσω από πυκνούς θάμνους, αντικρίσαμε εκπληκτικές εισόδους ταφικών θαλάμων, οι οποίες συνδέονται με ένα είδος λαβύρινθου. Έπρεπε να συρθώ μπρούμυτα προς τα μέσα, με ένα φακό αναμμένο και καταπίνοντας σκόνη. Έμεινα τελείως άφωνος από την τόση ομορφιά. Ήταν πραγματικά φανταστικό.

Αφού είχα αφήσει τον Αλέκο πίσω στο σπίτι του, πήγα στο ξέφωτο κοντά στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου. Εκεί αναπολούσα τις εντυπώσεις όλης της μέρας, ενώ κρύες και χοντρές ψιχάλες σκέπαζαν το πρόσωπό μου.