Εχθές περπάτησα την διαδρομή από τον Ποταμό στα Μητάτα. Αυτή η διαδρομή είναι στο πρόγραμμα της τέταρτης ημέρας της ‘9-ήμερης περιήγησης εξερεύνησης της ουσίας των Κυθήρων, από το Βορρά ως το Νότο’, συνολικά λίγο περισσότερο από 21 χλμ. Ο καιρός ήταν υπέροχος, η ατμόσφαιρα διαυγής και ο ήλιος ευχάριστα ζεστός. Προορισμός μου ήταν η πλατεία των Μητάτων. Περπάτησα γύρω από την ερειπωμένη εκκλησία συνειδητοποιώντας ότι είμαι απολύτως μόνος. Ζούσα μια κατάσταση σχεδόν πέρα από την πραγματικότητα. Οι μακριοί ίσκιοι από τους φανοστάτες, το μοναχικό πηγάδι, μιά τσάντα με ψωμί κρεμασμένη στην πόρτα της ταβέρνας του Μιχάλη και γύρω μου κενός χώρος. Όμορφες, μοναδικές στιγμές που οι λέξεις δεν μπορούν να περιγράψουν. Κάθησα στο στηθαίο έχοντας εμπρός μου το λόφο του Παλαιόκαστρου, απολαμβάνοντας σιωπηλά την ακαταμάχητη εντύπωση που πάντα μου χαρίζουν τα Μητάτα.